[zaloguj się]
[pdf]

CIELCOWY (9) ai

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w cielec).

Fleksja
sg
mNcielcowy fN nNcielcow(e)
G Gcielcow(e)j G
Acielcowy Acielcowę, cielcową Acielcow(e)

sg m N cielcowy (1). A cielcowy (1). ◊ f G cielcow(e)j (1). ◊ A cielcowę BibRadz (2), cielcową (1) BielKron. ◊ n N cielcow(e) (2). ◊ A cielcow(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Przymiotnik od „cielec” ῾odchowany cielak’ (9): Nad inſze [tuki z kości zwierząt] nalepſzy ieſt cielczowy. FalZioł IV 13b; Przed ſie oni nie vznawſſy możnoſći boſtwá twego/ vczynili ſobie báłwan ná kſtałt ćielcowy RejPs 157v; A w pośrzodku podobieńſtwo cżterzech źwierząth/ á twarzy ich/ oblicże Cżłowiecże/ y oblicże Lwá/ y oblicże Cielcowe Leop *2v, *2v; A on pomázány kápłan weźmie krew ćielcowę [sanguine iuvenci]/ y wnieſie ią do przybytku zgromádzenia. BibRadz Lev 4/5, Lev 4/7; Aaron [...] modlił ſie Pánu bogu zá ſię/ á wzyąwſzy krwie Cielcowey y Koźley/ wyleie ná rogi w koło ołtarzá. BielKron 38v, 38v; y náleźli w nim mięſo ćielcowe y zdumieli ſie HistRzym 71.

W charakterystycznych połączeniach: cielcowa(-y, -e) krew (4), kstałt, mięso, oblicze (2), tuk.

MM