[zaloguj się]
[pdf]

1. CIEMNO (13) av

-e- (11), -ę- (2).

e oraz o jasne.

comp ciemni(e)j (2).

Sł stp (aneks), Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Niejasno, niewidno, bez światła, mrocznie; septuose Calep (8): RejWiz 21v; ták iż byłá mgłá/ á bárzo ćiemno [Et fuit nubes et obscuritas] BibRadz Ex 14/20; RejPos 338v; Będzie ćięmno. [...] Tenebrae fiunt. Calag 182b; Więc miłe śieſtrzycżki podźmy Choć ćiemno/ wſzák drogę wiemy. MWilkHist G4; Calep 969b; Mária Mágdalená przyſzłá rano/ gdy ieſzcze było ćięmno [cum adhuc tenebrae essent]/ do grobu WujNT Ioann 20/1; Obumbro ‒ Cziemnoczinię, zaczmiewam. Calep 720a.
2. Mętnie, zawile, tajemnie, niejasno, trudno; obscure Mącz, Calep, Cn; adumbratim Cn (5): Mącz 257b; Iż prorocy powieda o Chryſtuśie dáleko ćiemniey á niżłi [!] o kośćiele iego prorokowáli SkarJedn 8; Ná inem ſtworzeniu nieruchomem y niemem/ ieſt ślad y prześćie po ktorem ćiemniey znáć tego co przyſzedł SkarŻyw A3; Calep 716a.
a. Podstępnie (1): Przyſzedł kuśićiel ćiemny (marg) To ieſt ćiemno y ſkryćie. (‒) LatHar 590.

Synonimy: 2. skrycie, tajemnie, zamotanie.

Cf CIEMNIE

AL