[zaloguj się]
[pdf]

[PLANKT sb m

a jasne.

Fleksja
sg pl
N plankty
A plankt plankty

sg A plankt. ◊ pl N plankty. ◊ A plankty.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

Opłakiwanie zmarłego [planctus – lament, narzekanie, krzyk, płacz, też bicie, tłuczenie Mącz 302d; – lament, płacz z biciem się w piersi Calep; krzyk żałosny; narzekanie, lament – planctus Cn; bicie – planctus pectoris Cn]:
Szereg: »plankt abo płacz«: A Szczepana pochowali mężowie bogoboini/ i lament (marg) plankt abo płacz (—) wielki nad nim vczynili MurzNT Act 8/2.
a. Utwór literacki wyrażający żal z powodu czyjejś śmierci:
Szereg: »pieśń żałobna abo plankt«: Y Ieremiaſz Iozyaſzá krolá żáłuiąc śmierći/ pieśni żáłobne ábo plánkty nápiſał SkarKaz 444a (Linde).

Synonimy: a. tren, żal.]

KW