| « Poprzednie hasło: CIERZPLIWOŚĆ | Następne hasło: CIESIELSKI » |
CIESIELCZYK (9) sb m
Oba e prawdopodobnie jasne (tak w ciesielski).
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | Ciesielczyk |
| G | Ciesielczyka |
| D | Ciesielczykowi |
| I | ciesielczyki(e)m |
sg N Ciesielczyk (6). ◊ G Ciesielczyka (2). ◊ D Ciesielczykowi (1). ◊ [I ciesielczyki(e)m.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.
Znaczenia
- 1. [Syn lub uczeń cieśli]
- 2. n-pers (9)
1. [Syn lub uczeń cieśli; tyro in arte fabrili vel adiutor sociusque fabri Cn: ktory [Julian] gdy rozrywáiąc pokoy kośćielny od Konſtántyná poſtánowiony/ ſzydźił z Kryſtuſá/ zowąc go Gallileycżykiem y ćieśielcżykiem BazHist *** (Linde).]
2. n-pers (9): theda Czieſſyelczik thoporkyem nan vderzill LibMal 1554/194, 1554/194 [5 r.], 194v [2 r.].
Zestawienie (1): Iſch Thomaſchovi Czieſchielczikovy [...] poziczel czthirzech zlotich pyenyedzi LibMal 1548/141.
AL