[zaloguj się]
[pdf]

CIOTCZONY (17) ai

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNciotczony
Gciotczon(e)mu
Aciotczon(e)go
pl
N m pers ciotczeni, ciotczoni
subst ciotczoné
G ciotczonych

sg m N ciotczony (3). ◊ D ciotczon(e)mu (1). ◊ A ciotczon(e)go (3). ◊ pl N m pers ciotczeni (2) Calep, SarnStat, ciotczoni (1) GroicPorz. subst ciotczoné (5); -é (1), -(e) (4). ◊ G ciotczonych (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Spokrewniony przez ciotkę; cioteczny (17): Matrueles, Od dwu ſióſtr dźiećy/ ciotczone dziećy Mącz 211b, 398a.

W charakterystycznym połączeniu: ciotczone dzieci (3).

Przysłowie: Bestia bestiam novit, Zna ſwóy ſwego/ wuyeczny ciotczonego. Mącz 24c.
Wyrażenie: »ciotczony rodzony« (3): Iako shobye pyotr sthem tho grzegorzem nyczą swączy [!] sczyothcznonych [!] rodzonych. ZapWar 1522 nr 2281, 1522 nr 2281; RejZwierc 90.
Zestawienia: »ciotczony(-ni) brat (a. bracia)« [szyk 3 : 3] (6): GroicPorz ff2v; á przećiw Boleſłáwowi brátu ćiotcżonemu [...] woyſko zebrał BielKron 345, 364v; StryjKron 767; Calep 247b; Confobrini [...] Ciotczeni bráćia. SarnStat 599.

»ciotczona siostra« (1): Ciotczoni bráćia álbo śioſtry/ ktorzy ſye rodzą odedwu Syoſtr. GroicPorz ff2v.

Szereg: »wujeczny a ciotczony« (1): Amitini, Wuyeczne á ciotczone dzieći. Mącz 7d.

Iron. (4):

Wyrażenie: »ciotczony rodzony« (4): A owo Adulator przy nim z drugiey ſtrony/ Iego powinowáty ciotcżony rodzony. RejWiz 74v; POchlebczá práwie dobrze wyćwicżony/ Ieſt pánom łgarzom ciotcżony rodzony. RejZwierc 216v, 85; Cnotá bowiém czyſtośći pánieńſkiéy, á vkochánié ſtanu bezżeńſkiégo, byle wedle Bogá, ſą ćiotczoné rodzoné. GosłCast 7.

Synonim: zest. »ciotczony brat«: ciotczanek.

Cf CIOTCZANY, CIOTECZNY

MM