« Poprzednie hasło: CYGANIN | Następne hasło: [CYGAŃSTWO] » |
CYGAŃSKI (10) ai
a jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | cygański | f | N | cygańskå |
D | cygański(e)mu | D | |||
I | cygańskim | I | cygańską |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | cygański(e) |
sg m N cygański (1). ◊ D cygański(e)mu (1). ◊ I cygańskim (3). ◊ f N cygańskå (3). ◊ I cygańską (1). ◊ pl N subst cygański(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XIX w.
Znaczenia
1. Przymiotnik od „Cygan” ‘członek plemienia’ (8): Napierwey ſie rodzay Cygáńſki v nas y w Niemcech vkazał/ lud proznuiący/ chytry/ táiemny/ plugáwy/ dziki cżarny/ wiáry áni poſthánowienia niemáiąc BielKron 261v; RejZwierc 185v; A zaż ten/ co ſię o błądzącego brátá ſtára/ onego piekielną hydrą názywa y niedźwiadkiem? á zaż leśną y dźiką beſtyą y niemotą? azaż Sląſkim y Cygáńſkim mieſzáńcem CzechEp 96, 63, 126; CzechEpPOrz *3v; Więc też Chiromantia, práktyká Cygáńſka/ Właśćiwa zaboboná zda mi ſię Pogáńſka. KlonWor 7; Zabáwy Cygáńſkie. KlonWor 7 marg.
2. Krętacki, oszukańczy (2): Nie przywodź ludźi ná to/ ſwoim ſłowem płonym/ Y namową Cygáńſką/ ſumnieniem przeſtronym/ Zeby przyſtáli ná fałſz z vymą ſwoią znácżną KlonWor 67, 68.
MM