[zaloguj się]
[pdf]

CYTWAR (16) sb m

-i- (8), -y- (8); -t- (14), -th- (2); -w- (15), -f- (1).

a pochylone.

Fleksja
sg
N cytwår
G cytwåru
A cytwår
I cytwårem

sg N cytwår (4). ◊ G cytwåru (8). ◊ A cytwår (1). ◊ I cytwårem (3); -em (2), -(e)m (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

bot. Curcuma Zedoaria Rosc. (Rost); ostryż cytwarowy, bylina z rodziny imbirowatych; antorae vel antitorae radices, costus, zedoaria Cn (16): Takieſz theż Citwar w vſciech trzymany á maſtikowany/ broni od Morowego powietrza. FalZioł V 73; Wezmi Imbieru/ balſamu, Citwaru/ [...] wſzythkiego rowno Zetrzy to ſpołem barzo dobrze á daway to niemocznemu ku piciu w winie FalZioł V 113v, I 60d, 62c, 66a [2 r.], II 16b, V 47, 62v, 81; Po iedzeniu czoſnku by z vſt nie śmierdźiał/ iedz rutę/ Cytfar SienLek 75; Ieſt tedy członek przednieyſzy/ y v koniá głowá/ ná ktorą gdy choruie: Weźmi Rdeſtu y chebdu ſuchégo/ á nátłucz prochu snich/ zmiéſzay to z Cytwarem tłuczonym/ á roſtworz octem álbo winem/ onę iuchę koniowi w gárdło léy po trzy dni ná wieczor SienLek 165, 165, 254, Xv; Oczko 32v.

MM