« Poprzednie hasło: CZACKO | Następne hasło: [CZACZANY] » |
CZACZ (8) sb m
a pochylone.
Fleksja
sg | |
---|---|
G | Czåcza |
A | czåcz |
I | Czåcz(e)m |
L | czåczu |
sg G Czåcza (1). ◊ A czåcz (2). ◊ I Czåcz(e)m (1). ◊ L czåczu (4).
Sł stp w innym znaczeniu, Cn: czadz, Linde XVI – XVII w.
Znaczenia
- 1. Drobne przedmioty rzucane jako dar w tłum
(3)
- Przen (1)
- 2. n-loc (5)
1. Drobne przedmioty rzucane jako dar w tłum; missilia, res missiles, stips Cn (3): przez długi cżás łápáły przed ſobą onego páná/ iáko dzieći orzechy w cżacżu. GórnDworz M8v.
Przen (1): Ná koniec niefortuná/ álbo ſmierć przypádnie/ To drugi/ choćby nierad/ czacz porzući ſnádnie. KochFr 40.
Zwrot: »w czacz puścić« (1): Vſuto też było ná rynku wielką kupę owſá/ przed Rzymſkim domem/ w ktorą kupę Kſiążę Sálkie Wyborca koniem wſkocżył/ á mácą ſrebrną ſtrychuiąc ſtrychem ſrebrnym ludziom rozmierzał/ poki z koniá mogł doſiąc/ á oſtátek wolno wcżacż puśćił/ gdzie fie też nie iednemu włep doſtáło BielKron 331.
2. n-loc (5): Item wyznal ze przed Rokiem v Zegrza na polyu thu nad poznanyem konya Cziſſawego vkradll, kthorego wglynſkv nyedalieko czacza yachnikovi Staremv za ſzyedm wyardunkow przedall LibMal 1543/73; A thą Ianowi Rznynczy wCzaczu za wyardunkow ſcheſſcz przedal LibMal 1543/73v, 73, 73v [2 r.].
ZZa