[zaloguj się]
[pdf]

CZARKA (2) sb f

-a- (1) StryjKron, -å- (1) GórnDworz (Cn a jasne).

Fleksja
sg
A czarkę
I czarką

sg A czarkę (1). ◊ I czarką (1).

Sł stp brak, Cn s.v. czara, Linde XVII w.

Dem. od „czara”: małe naczynie do płynów; capidula, capiduncula, caveus, gustatorium, patella Cn (2): ſzli po- ſpołu do koſciołá Bogini Diany/ á tham Kámmá wziąwſzy cżarkę z napoiem/ kthory przed tym ſámá przypráwiłá/ wypiłá połowicę GórnDworz Y6.
Szereg: »kauszyk albo czarka« (1): obydzie trzy kroć Byká około/ y zárzeżą go/ á krwie nieroźlewáią ná ziemię/ ktorą wypuśćiwſzy w vſzátek/ czerpáią kauſzykiem álbo czárką StryjKron 161.

Synonim: kauszyk.

Cf CZARECZKA

ZZa