[zaloguj się]
[pdf]

CZEREWO (1) sb n

Teksty nie oznaczają é.

sg G cz(e)r(e)wa. ◊ [L cz(e)r(e)wie.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Brzuch (z ukraińskiego черево): Y wiśiał iák Mártha huz/ á zá tym też trzewá Z roſpukłego niekiedy płynęły cżerewá. KlonWor 31; [przyſzedſzy do Nowogrodá/ Báłwany wſzyſtkie połamał/ á Pioruná [tj. posąg bóstwa Piorun] wrzućił w Wolochow Rzekę [...]/ á gdy tego Pioruná [...] bito poczerewie kiymi (bo był Báłwan dęty) tedy wnim Bies wołał/ o biedaſz mnie StryjKron 141 (Linde s.v. poczerwie)].

ZZa, PP