[zaloguj się]
[pdf]

CZWORNIK (2) sb m

Tekst nie oznacza ó.

Fleksja
sg pl
N czwornik
D czwornik(o)m

sg N czwornik (1). ◊ pl D czwornik(o)m (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Starszy żołnierz, któremu podlega czterech żołnierzy (2): Ktorego poimawſzy poſadził do ćiemnice dawſzy iy cżterzem cżwornikom żołnierſkim [tradens quatuor quaternionibus militum] (marg) Czwornik co ma ná czworo/ iako dzieśiątnik co ná dzieśięć. (‒) ſtrzec go BudNT Act 12/4.

ZZie