![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [CZWOROCIELISTY] | Następne hasło: CZWORODROŻE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
CZWOROCZĘSTNY (3) ai
Oba o jasne.
Fleksja
| sg | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m | N | czworoczęstny | f | N | czworoczęstnå | n | N | czworoczęstn(e) |
sg m N czworoczęstny (1). ◊ f N czworoczęstnå (1). ◊ n N czworoczęstn(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z tych samych przykładów).
Składający się z czterech części, obejmujący cztery części; czworaki; quadrantarius, quadrifidus Mącz (3): Quadrantaria permutatio, Zámiáná czworoczęſtna. Przemienienie czworoczęſtne. Mącz 334d; Quadrifidus, Czworoczęſtny/ ná cztery ſie częśći dzielący. Mącz 335a.
ZZie