[zaloguj się]
[pdf]

CZYJŻE (16) pron

e jasne.

Fleksja

sg m N czyjże (3). ◊ G czyj(e)g(o)ż (2). ◊ f N czyjaż (2). ◊ G czyj(e)ż (1). ◊ I czyjąż (4). ◊ n N czyjéż (2); -é- (1), -(e)- (1). ◊ I czyimże (1). ◊ L czyimże (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. czyj.

Zaimek przymiotny, dzierżawczy, pytajny (16):
a. W zdaniu pytającym niezależnym; cuius Vulg (13): Goſpodarska Kolęda. A Cżiyże to nowy Trzem Ia obeydę okołem LudWieś A2v; kto zrodził krople roſy? z cżyiegoż [De cuius utero] żywothá wyſzedł lod? á mroz z niebá kto zrodził? Leop Iob 38/29; BibRadz Gen 24/23; WujJud 6; Ktoż był źiemię Węgierſką k vpadku przyprawił/ A zá czyiąſz przyczyną Turek ſie roſkrzewił. MycPrz I Cv; Pewnie to náſzé zbożé: czyiéżby być miáło? PudłFr 8; A ieſliż ia mocą Beelzebubá wyrzucam czárty: ſynowie wáſzy czyiąż mocą wyrzucáią? WujNT Matth 12/27; y rzekł im : Czyiże to ieſt obraz/ y napis? WujNT Mar 12/16, Luc 11/19, 12/20.

Polączenie: »czyjże inszy« (3): A kto nieieſt ſlugá Boży/ á tzyiże ma być inſzy/ iedno Dijabelſki? KrowObr 18; P. Bá dobrze tilko z twego mieſzká L. Ey z cziyegoſz ynſzego. Mącz 245b; JanNKar A4v.

b. Wprowadza zdanie pytające podrzędne (tzw. pytajne zależne) (3): odpowiec proſzęcię ná tzyimże tedy mieyſcu ieſt Papieſz/ y ſwámi kápłany ſwoimi/ y offiárowniki? KrowObr 181v, 235v; Coż Więc przy práwiech będąc vſłyſzy to káżdy/ Czyieſz to ten nieborak vżywał w tym rády. MycPrz I A4v.

Cf CZYJŻEKOLWIEK

KN