« Poprzednie hasło: [DĄBEK] | Następne hasło: [DĄBNE] » |
DĄBIE (1) sb n
Fleksja
L sg dąbiu.
Sł stp, Cn, Linde brak.
coll. Dęby, miejsce porośnięte dębami: Y vkazał ſię mu Iehowá w rowninach Mámrego [in convalle Mambre] (marg) Niektorzy przekłádáią w dąbiu ále ſię mylą á oni ieſzcże gorzey co padołem przekłádáią. [...] (‒) á on ſiedział we drzwach [!] namiotu/ gdy ſię zágrzewał dzień. BudBib Gen 18/1.
Cf DĘBIE
SB