[zaloguj się]
[pdf]

DEKANIJA (1) sb f

Fleksja

I sg d(e)kaniją.

Sł stp, Cn, Linde brak.

W wojsku rzymskim dowództwo oddziału liczącego dziesięciu żołnierzy (z grec. δεκανία):
Szereg: »centuryja albo dekanija«: Iáko miedzy Pieſzym ludem Centuryą álbo Decámią [!] Przełożeńſtwo zwano/ ták też miedzy Iezdnemi bywáli Turmy BielSpr 13.

Cf DZIEKANIJA

KCh