« Poprzednie hasło: [DERWIS] | Następne hasło: DESCENS » |
DERYWACYJA (3) sb f
-c- (2), -t- (1).
e oraz pierwsze a jasne.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | derywacyj(e) | |
G | derywacyjéj | derywacyj |
sg G derywacyjéj (1). ◊ pl N derywacyj(e) (1). ◊ G derywacyj (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
jęz. Forma pochodna utworzona od podstawowej [derivatio – wywodzenie, wyciąganie, prowadzenie; derivatio verborum – wywodzenie a wyciąganie z gruntu słów Mącz 357a; derivatio ‒ przywiedzenie Calep; pochodzenie; prowadzenie kogo, czego ‒ derivatio Cn] (3): tá regułá ieſt v mnie, ábym ſie záwſze deriwátiiéy ſłowá káżdégo trzymał: to ieſt: mówiémy gruſzká, nie gruſká: ztądże dwie gruſzce JanNKar F4; DERIWACIE. Przy tych Orthográphiách zdáło ſie nie od rzeczy położyć kilká deriwáciy JanNKar H3v.
Synonimy: wyciąganie, wywodzenie.
AC