[zaloguj się]
[pdf]

DESPEROWAĆ (4) vb impf

Oba e prawdopodobnie jasne (tak w desperat), o oraz a jasne.

Fleksja
inf desperować
indicativus
praes
sg
1 desperuję
3 desperuje
conditionalis
sg
3 m by desperowåł

inf desperować (1). ◊ praes 1 sg desperuję (1). ◊ 3 sg desperuje (1). ◊ con 3 sg m by desperowåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Rozpaczać, tracić nadzieję, wątpić; despero Calep [nadzieję stracić, zwątpić o czym; rozpaczam ‒ despero Cn] (4):RejKup k3v; A Czoż cżynić moy miły brácie/ iużli deſperowáć? iużli wſzythko opuśćić? RejZwierc 198; Calep 312a; Vkazuiąc mu ze to wielkim walecznikom y Krolom się przygadzało in simili casu, aizby niedesperował dehumanitate et beneuolentia Regis, którego więzniem iest. ActReg 59.

Synonimy: rozpaczać, wątpić.

Formacja pochodna: zdesperować.

AC