[zaloguj się]
[pdf]

DĘBIĆ (1) vb impf

Fleksja

3 pl praes dębią.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII i XIX w.

Garbować używając kory dębowej; tu przen: gnębić, dręczyć: Abo owy ſtrádyotki Toć dziś bárzo dębią kmiotki RejRozpr Iv.

Cf DĘBIONY

LW