[zaloguj się]
[pdf]

DĘBNY (2) ai

Fleksja
sg
mNdębny fN
G Gdębn(e)j

sg m N dębny (1). ◊ f G dębn(e)j (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XIX w.

Przymiotnik od „dąb”; prawdopodobnie: przeznaczony do dębienia czyli garbowania skór (2): 400 cementi coritho dapne [z testamentu szewca Leonarda] ZapMaz III T 1/451v.
Wyrażenie: »dębnej farby« = koloru skóry garbowanej przy użyciu kory dębowej; płowy (1): Helvus color – Debnei farbi iako s kora bywa vdab wlozona. Calep 476a.

Cf [DĘBIANY], DĘBINNY, DĘBINOWY, DĘBNE, DĘBOWY

LW