![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [DOBROCZYNIĄCY] | Następne hasło: DOBROCZYNNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOBROCZYNNOŚĆ (2) sb f
Wszystkie o jasne.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| G | dobroczynności |
| L | dobroczynności |
sg G dobroczynności (1). ◊ L dobroczynności (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
Znaczenia
- Czynienie dobra (2)
Czynienie dobra; beneficentia Cn (2): ći ktorzy ćierpią wedle woley Bożey wiernemu ſtworzyćielowi niech duſze ſwe polecáią w dobrych vczynkach (marg) w dobroczynności. G. [= w księgach greckich; in benefactis Vulg, in beneficentia PolAnt] (—) WujNT 1.Petr 4/19; A dobroczynności [beneficentiae] (marg) iáłmużny (—) y vdźielánia ſpolnego nie przepominayćie WujNT Hebr 13/16.
LW