[zaloguj się]

[DOBROMOWCA sb m

Fleksja

I sg dobrom(o)wcą.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Prawdopodobnie: Życzący dobrze:

W przeciwstawieniu: »złomowca ... dobromowca«: Vkaż mi/ kogoby tá Ewángelia z obżártego trzeźwim/ z furyatá ćichym/ z łákomego ſzcżodrym/ ze złomowce dobromowcą [...] vcżyniłá. WujPos 1590 86 (Linde).]

LW