Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [DOBUDOWYWAĆ]

Następne hasło: DOBYCIE »

[DOBUDZIĆ SIĘ vb pf

Fleksja

inf dobudzić się.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

Znaczenia

[Usilnym naleganiem przerwać komuś sen, docucić się]

Usilnym naleganiem przerwać komuś sen, docucić się [kogo]: Gdy ſie ták modlił/ pánny ony tak okrutnie záſnęły/ iż ſie ich dobudzić nie możono SkarŻyw 968 (Linde).

Formacje pochodne cf BUDZIĆ SIĘ.]