[zaloguj się]
[pdf]

DOCZEŚNIE (14) av

Wszystkie samogłoski jasne.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu s.v. doczesny.

Do pewnego określonego czasu, odnośnie do czasu życia ludzkiego na ziemi; temporaliter, temporario, temporarie Cn (14): SkarJedn 82, 83, 315; Czyńcie co kazano: my dla odpłáty wieczney/ y zámiłowánia Chryſtuſowego/ rádzi to docżeśnie ścierpiem SkarŻyw 444, 207, 263, 493; ArtKanc O4v; WujNT 801; MIeſczánie Sądeczcy [...] mogą mieć ná wieczność ſkład w ſwoim mieśćie ſoli/ która przez poddáné Spiſkich náſzych miaſt z żup náſzych Bocheńſkich docześnie byłá wyważána SarnStat 966.

W przeciwstawieniu: »docześnie ... przedwiecznie« (2): bo ten ſię z niey národził docżeśnie/ ktory Bogiem prawdziwym ieſt przedwiecżnie LatHar 476, 232.

Szereg: »(abo) docżeśnie i (abo) wiecznie« [szyk 1 : 1] (2): grzechu żadnego nie máſz/ ktorego by Bog ábo wiecżnie ábo docżeśnie/ karáć nie miał SkarŻyw 166; Obiecował Bog ludowi ſwemu [...] wynieść y wystáwić go nád wſzytkie obroty żiemie : to ieſt/ y docżeſnie y wiecżnie vkoronowáć PowodPr 53.

JW