[zaloguj się]
[pdf]

DOCZYNIĆ (1) vb pf

Fleksja
imperativus
sg
3 doczyń

fut 3 sg doczyni. ◊ [imp 3 sg doczyń.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Dokonać, dopełnić [czego]:
W przen: Roboty dorocżne wſzelkie [...] Czás y rząd oſtátká docżyni. GostGosp 165.
a. [Prawdopodobnie zrobić nadto, dorobić [czego]: Piżmowy Cukier ták ſpráwuy [...] Zmieſzay to [cynamon i piżmo] weſpoł ná panwi [...] Cżyńże tego ták cżęſto/ áż będźie iáko mák [...] daway cukru [...] prześiać trzebá/ w tym śiániu okázuią ſie piżemki [...] proch ſchoway/ á co więtſzych źiarnek docżyń. SienHerb 528a.]

Formacje pochodne cf CZYNIĆ.

Cf DOCZYNIONY

JW