[zaloguj się]
[pdf]

DODĘŻYĆ (1) vb pf

Fleksja

inf dodężyć.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Nadążyć, zdążyć: [bo iednák koń iego ránny niechcąc oſtáć Páná ſwego/ przedśię zá nim bieżał zdáleká iż dodężyć niemogł. HistOtton 29.]

cum inf: Iż tu niéktórych Figurek Ziół niedoſtáło/ [...] sſtáło ſye to przez niepośpiech Formkráwáczá/ który tych Figurek kráiáć dodężyć niemógł SienLek 256v.

Formacje pochodne cf DODĘŻAĆ.

LZ