[zaloguj się]
[pdf]

[DOJUTRASZEK sb m

Fleksja

N sg dojutråszek.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

iron. Zwlekający, odkładający „na jutro” załatwienie sprawy; tu prawdopodobnie o Zygmuncie Auguście: Ieden Krol zá żywotá ten w ſobie zwyczay miał/ Ze záwſze ſpráwiedliwość do iutrá odkłádał [...] Mowili przyiaćiele/ áby ſię ſpowiedał/ On wſzytko iutro/ iutro/ Kápłonom [!] odkłádał [...] Vmárł on doiutraſzek z ſwoim odkłádániem/ Ieſzcze o ſpráwiedliwość dźiś wołáią zá nim. PaprKoło Ov (Linde).]]

ZZie