[zaloguj się]
[pdf]

DOKĄDKOLWIEK (4) av

do kądkolwiek (2), dokąd kolwiek (1), dokądkolwiek (1).

Oba o oraz e jasne.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

1. Wskazuje bliżej nieokreślony czas trwania; jakkolwiek długo, dopóki (1):

Połączenie: »dokądkolwiek ... poko« (1): Ale ia ták powiádam że zá wieku mego/ Nie docżekam porządku woyſká Węgierſkiego. Dokądkolwiek kto będźie z domu Rákuſkiego/ Rządcą wyżſzym obozu woyſká Węgierſkiego. Poko ſię ſwoią głową ſam Ceſárz nie ruſzy/ Z Rzeſzą wſzyſtką CzahTr H2v.

2. Wskazuje bliżej nieokreślone miejsce, cel w przestrzeni; gdziekolwiek; quocumque, quoquo Mącz, Cn; quolibet Mącz; quopiam, quoquam Cn (3): Do kądkolwiek/ á co wiedzieć do kąd/ gdziekolwiek oczy nioſą. Mącz 343c, 356d.
a. Wprowadza wypowiedzenie podrzędne (1): á dokąd kolwiek duch ſſedł/ ſzli/ á nie wracáli ſie Leop *2v.

Cf DOKĄDKOLI, DOKĄDKOLWIE

JZ