![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DOKOŃCZYĆ SIĘ | Następne hasło: DOKOŃCZYWAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOKOŃCZYWAĆ (4) vb impf
Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o oraz a jasne.
Fleksja
| inf | dokończywać | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 3 | dokończywå | |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | dokończywåł |
| f | dokońcżywała | |
inf dokończywać (1). ◊ praes 3 sg dokończywå (1). ◊ praet 3 sg m dokończywåł (1). f dokońcżywała (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w. s.v. dokończyć.
Znaczenia
- Doprowadzać do końca, dokonywać
(4)
- a. Rozstrzygać (1)
Doprowadzać do końca, dokonywać [czego] (4): TO żáłobliwe vciążenie Páná náſzego dzyało ſie iuż po oſthátecżney wiecżerzy iego/ gdy iuż práwie dokońcżywał wſzytkiego RejPos 333v.
Zwrot: peryfr. »dokończywać żywota swojego« = umierać (2): á włożył rękę ná głowę dzyewki iego/ ktora iuż dokońcżywáłá żywotá ſwoiego. RejPos 254, 244.
a. Rozstrzygać (1): bo vPskowa kiedy było dokonczywac rzeczy seceſsionem vczynili Litwa y od iachali ActReg 76.
Formacje pochodne cf KOŃCZYĆ.
SB