[zaloguj się]
[pdf]

DOMINIKAN (12) sb m

o jasne, a pochylone (w tym w a 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja
sg pl
N dominikånowie, dominikåni
G dominikåna dominikån(o)w
D dominikån(o)m
A dominikåna dominikåny

sg G dominikåna (1). ◊ A dominikåna (1). ◊ pl N dominikånowie (1) SkarŻyw, dominikåni (1) CzechEp. ◊ G dominikån(o)w (3). ◊ D dominikån(o)m (1). ◊ A dominikåny (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Zakonnik reguły świętego Dominika (12): Słyſzałem ná Kazániu Lukaſzá Lwowczyká Dominikaná/ Ziemká náſzégo OrzQuin Y2; SkarJedn A5; y ſami Dominikanowie rzekli: nigdyſmy kazánia tákiego nieſłyſzeli. SkarŻyw 543; Dominikany y Fráńćiſzkany rozumie/ ktore Pan Bog rychło po iey śmierći wzbudził. SkarŻyw 583 marg, 159, 201, 370, 374, 411, 543; gdyby ſię wſzytkie rozmáitośći niezlicżonych mnichoſtw przypomináć miáły/ [...] od nowſzych pocżąwſzy, [są] Iezubitowie od Ignatá Loyolcżyká/ á Dominikáni od Dominiká CzechEp 230.
Wyrażenie: »prowincyjał dominikanow« (1): Miałem wczorá v ſyebie thu w Przymyſlu goſći doſyć/ miedzy ktorymi był też Kſyądz Málcher Prowincyał Dominikanow OrzList f4v.

Cf DOMINIK

SB