« Poprzednie hasło: [DOPYTANIE SIĘ] | Następne hasło: DOPYTOWAĆ SIĘ » |
DOPYTAWAĆ SIĘ (11) vb impf
sie (7), się (4).
o oraz drugie a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie); -tå- (8) RejWiz, RejPos (5), RejZwierc, SkarŻyw, -ta- (3) MurzNT, ReszPrz, PowodPr.
inf | dopytåwać się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
1 | dopytåwåmy się | ||
2 | dopytåwåsz się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | dopytåwåł się |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | dopytåwåj się |
inf dopytåwać się (6). ◊ praes 2 sg dopytåwåsz się (2). ◊ 1 pl dopytåwåmy się (1). ◊ praet 3 sg m dopytåwåł się (1). ◊ imp 2 sg dopytåwåj się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. dopytować się.
dopytawać się czego (6): MurzNT 8v; RejWiz A8; káżdy Krześćiáńſki cżłowiecże/ roſpomni ſie ná to po iákiey tu puſzcży chodziſz tego mizernego ſwiátá zá tym Pánem ſwoim/ á dopytawaſz ſie ſwiętego Boſtwá iego. RejPos 184v, 290; SkarŻyw 301; Ieſt to znák niedoſkonáłego ſercá/ [...] vſtáwy ſtárſzych ſwych ſkrzętnie rozbieráć/ [...] dopytáwać ſie przycżyny o wſzyſtkim ReszPrz Av; Religiey kátolickiey iáko ſię aduerſarze dopytáwáć máią. PowodPr 46 marg.
dopytawać się do czego (1): zwierzył ſie tego [...] ſługom ſwoim/ [...] áby [...] vkázowáli nam proſtą drogę á práwy gośćiniec/ kędy ſie mamy dopytawáć do tych ſwiętych god á do páłacow iego. RejPos 240v.
dopytawać się o czym (2): A co tobie do tego/ cżemu ſie ty dopytawaſz o táiemnicach moich. RejPos 280, 167.
[dopytawać się na kim: W każdey tedy rzeczy co ſię tycze mądrośći y rozumu gdy ſię dopytáwał ná nich Krol/ nalazł ie dźieſięćioráko vczeńſze nád wſzytki mędrc [!] y praktykarze/ ktorzy byli wſzędy w Kroleſtwie iego. BibRadz Dan 1/20 (Linde).]
Synonim: szukać.
Formacje pochodne cf PYTAĆ SIĘ.
KN