[zaloguj się]
[pdf]

DOPYTAWAĆ SIĘ (11) vb impf

sie (7), się (4).

o oraz drugie a jasne (w tym w a 1 r. błędne znakowanie); -tå- (8) RejWiz, RejPos (5), RejZwierc, SkarŻyw, -ta- (3) MurzNT, ReszPrz, PowodPr.

Fleksja
inf dopytåwać się
indicativus
praes
sg pl
1 dopytåwåmy się
2 dopytåwåsz się
praet
sg
3 m dopytåwåł się
imperativus
sg
2 dopytåwåj się

inf dopytåwać się (6). ◊ praes 2 sg dopytåwåsz się (2). ◊ 1 pl dopytåwåmy się (1). ◊ praet 3 sg m dopytåwåł się (1). ◊ imp 2 sg dopytåwåj się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. dopytować się.

Dowiadywać się, szukać; dociekać (11):

dopytawać się czego (6): MurzNT 8v; RejWiz A8; káżdy Krześćiáńſki cżłowiecże/ roſpomni ſie ná to po iákiey tu puſzcży chodziſz tego mizernego ſwiátá zá tym Pánem ſwoim/ á dopytawaſz ſie ſwiętego Boſtwá iego. RejPos 184v, 290; SkarŻyw 301; Ieſt to znák niedoſkonáłego ſercá/ [...] vſtáwy ſtárſzych ſwych ſkrzętnie rozbieráć/ [...] dopytáwać ſie przycżyny o wſzyſtkim ReszPrz Av; Religiey kátolickiey iáko ſię aduerſarze dopytáwáć máią. PowodPr 46 marg.

dopytawać się do czego (1): zwierzył ſie tego [...] ſługom ſwoim/ [...] áby [...] vkázowáli nam proſtą drogę á práwy gośćiniec/ kędy ſie mamy dopytawáć do tych ſwiętych god á do páłacow iego. RejPos 240v.

dopytawać się o czym (2): A co tobie do tego/ cżemu ſie ty dopytawaſz o táiemnicach moich. RejPos 280, 167.

[dopytawać się na kim: W każdey tedy rzeczy co ſię tycze mądrośći y rozumu gdy ſię dopytáwał ná nich Krol/ nalazł ie dźieſięćioráko vczeńſze nád wſzytki mędrc [!] y praktykarze/ ktorzy byli wſzędy w Kroleſtwie iego. BibRadz Dan 1/20 (Linde).]

Szereg: »dopytawać się a szukać« [szyk 1 : 1] (2): [człowiek święty] vſłyſzawſzy głos Ianá ſwięthego/ iż iuż przyſzedł on obiecány zbáwiciel/ [...] ſzukał pilnie á dopytawał ſie tego/ áby był co rychley ználazł Páná onego ſwoiego. RejPos 290; RejZwierc 192.

Synonim: szukać.

Formacje pochodne cf PYTAĆ SIĘ.

KN