[zaloguj się]
[pdf]

DORAŻAĆ (3) vb impf

o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 doråżå
praet
sg
3 m doråżåł

praes 3 sg doråżå (2). ◊ praet 3 sg m doråżåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVII w. s.v. dorazić.

1. Dosięgać, docierać, przenikać [czego] (1): bo gdzie [Bóg] mowi ſłuchay/ tám nam iákoby vſzy przewiertuie: gdzie mowi páthrzay/ thámći nam wzrok otwira: á gdzie mowi/ wiedzże á rozmyſlay ſobie w ſerczu/ támći doraża náſzych wnętrznośći SarnUzn D4.
2. Dopowiadać; wypowiadać się, opowiadać się wyraźnie (2):
Zwroty: »nie do końca dorażać« (1): á cżęſtokroć zda ſie im [ludziom próżnym] iż ten kto chwali/ y pochlebuie/ nie do końca iákoby doraża/ áni wſzytkiego wypowieda/ więc oni ſámi dokłádáią y plotą tak wiele o ſobie GórnDworz G6v.

»ani na tę ani na owę stronę nie dorażać« (1): Biskup chełmski Iacobus Uchański natrącał nieco ku egzekucyji, a wszakoż ani na tę ani na owę stronę nie dorażał. Diar 25.

Formacje pochodne cf RAZIĆ.

KN