[zaloguj się]
[pdf]

DOROBIĆ (8) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf dorobić
praet
sg
3 m dorobił
con praet
sg
3 f by była dorobiła

inf dorobić (4). ◊ praet 3 sg m dorobił (2). ◊ 1 pl -(s)my dorobili (1) WujJudConf. ◊ con praet 3 sg f by była dorobiła (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. dobijam, Linde XVI – XIX w.

1. Dokończyć, skończyć, wykonczyć, wykonać robotę do końca; perficere Calag (5): Volbringen. Dopełnić. Dorobić. Dogotowáć. Perficere, conficere, efficere. Dare effectum. Calag 542a.

dorobić czego (1): począł ſię z woyſkiem obozem otoczywáć [...] ále niż tego dorobił/ záraz wſzyſcy co około Krolá byli ná woyſko iego gwałtem vderzyli StryjKron 587.

Iron [czemu] (1): [Rej] do tego ſztukę mięſá álbo rácżey cżtery świeżego wezbrawſzy/ pułmiſkom kilkom cżupryny wzmiąwſzy/ kápuśćie kwáśney potym dorobił/ máło iuż o żábki włoſkie dbał. WerGośc 242.

Przen: Dobić kogo, przyśpieszyć czyjś zgon, przyprawić o śmierć (1):

dorobić kogo (1): [starzec] Vderzywſzy o zięmię oną złą przygodą. Ktoraby go iuż byłá ſnádnie dorobiła/ Co práwie áż k vpáśći ſnadź go iuż pędziła. By ſie był tym fortelem troſzkę nie rátował HistLan D4.

2. Uderzyć, zadać cios, zdzielić; zbić, sprawić lanie; caedere palmis, conscindere, depexum reddere, depalmare, expalmare Mącz (3):

dorobić komu czym (2): Expalmare, pro eo quod Gellius dixit Depalmare, id est, palmis caedere, Dłonią komu dorobić. Mącz 111c; Pugnis et calcibus conscindere aliquem, Pięśćiámi y piętomá dorobić komu. Mącz 330c.

Zwrot: »za łeb dorobić« (1): Depexus, Depexum aliquem reddere, Wyczoſáć kogo/ To yeſt dobrze zá łep dorobić/ vrwáć. Mącz 285d.
3. Zarobić (1): A wſzákże tákową zapłátę/ ktorą Pan dawa/ przywłaſzcżamy [...] ktory dla obietnic ſwoich łáſkáwych iśći ſie nam obfićie/ á mv bierzemy choćiaſmy nie dorobili. WujJudConf 112v.

Formacje pochodne cf ROBIĆ.

Cf DOROBIENIE, DOROBIONY

KN