« Poprzednie hasło: DORYWKI | Następne hasło: DORZEC » |
DORZĄDZIĆ SIĘ (6) vb pf
sie (5), się (1).
o jasne.
Fleksja
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | dorządził sie | m pers | dorządzili sie |
f | dorządziła sie | m an |
fut 2 sg dorządzisz się (2). ◊ praet 3 sg m dorządził sie (1). f dorządziła sie (1). ◊ 3 pl m pers dorządzili sie (2).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).
Doigrać się, doczekać się przykrych następstw karygodnego postępowania, doprowadzić się, dojść do klęski, ściągnąć na siebie kłopoty niewłaściwym postępowaniem (6): Lecz y tać [żona Potyfara] ſie dorządzyła Barzo iakos pobłądzyła RejJóz D6, H8; Rozumiem [Sumnienie powieda plebanowi] iż ſię do rządzys Nieklui [!] ſię bo dawno blądzys: Bos podobnieiſy iuż ktemu Ku wolowy rogatemu. RejKup N; Ze y ſámi [filozofi] ſnadź potym ták ſie dorządzili/ Ze w wielu trudnych rzecżach bárzo zábłądzili. RejWiz 82; Sędzyowie/ Stároſtowie/ co tu was ſądzili/ Po dyableć ſie tám teraz wſzyſcy dorządzili. RejWiz 162.
dorządzić się czego (1): iż wzgárdził [Adam] á przeſtąpił przykazánie Páná ſwego: y dorządził ſie wiecżnego vpadku ſwego RejPos 200.
Formacje pochodne cf RZĄDZIĆ SIĘ.
LZ