« Poprzednie hasło: 1. DOSTAĆ | Następne hasło: 1. DOSTAĆ SIĘ » |
2. DOSTAĆ (24) vb pf
o oraz a jasne.
inf | dostać |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | -eś doståł |
3 | m | doståł |
imperativus | |
---|---|
sg | |
2 | dost(o)j |
inf dostać (7). ◊ fut 1 sg dostoję (1). ◊ 3 sg dostoi (9). ◊ 3 pl dostoją (1). ◊ praet 2 sg m -eś doståł (2). ◊ 3 sg doståł (3). ◊ imp 2 sg dost(o)j (1).
Sł stp notuje, Cn s. v. dostaję, Linde XVI – XIX w.
dostać komu, czemu (10): Niechay nam ten nicz niegrozij Niechai ſyę ſam wieczey boij Bo mu kążdy znas doſtoij RejKup v2v; OrzList f4v; Mącz 407c; KochMon 20; cnoćie ślácheckiey ma być ták wiele pozwolono/ áby im wierzono/ że oni okrom poimánia ſtáwią ſię do ſądu/ á wſzytkiemu co práwo naydźie doſtoią [iudicio se staturos et iudicatum soluturos] ModrzBaz 85. Cf »prawu dostać«.
dostać przed czym (1): A on drży á nie ma cżáſem cżym zákryć nędzney głowy ſwoiey/ bo nie może doſtáć przed zbytki twoiemi. RejPos 192.
praw. »prawu, prawa dostać« = iudicatum solvere Modrz; parere iuri JanStat [szyk zmienny] (5 : 2): á tám gdy ſtánie przed Stároſtą/ tedy ma rękoymie ſtáwić iż práwu doſtoi. UstPraw H4, E2, E3; Vindiciis ac sacramentis petere, zędáć tego ná ſądzie áby kto przyſiągł práwu doſtáć/ to yeſt wypełnić co práwo skáże. Mącz 86a; ModrzBaz 84v; który nieośiádły ſtánąwſzy przed Stároſtą/ rękóymią poſtáwi/ álbo śiedźieć będźie/ iż doſtoi práwá. SarnStat 524, 1161.
Formacje pochodne cf STAĆ
Cf 2. DOSTANIE
TK