![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DOSTANY | Następne hasło: DOSTARCZYĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOSTARCZAĆ (2) vb impf
o oraz drugie a jasne; -ar : -år GliczKsiąż (1 : 1).
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | dostarczå |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | dostårczåł |
3 sg praes dostarczå (1). ◊ 3 sg praet dostårczåł (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. dostarczyć.
Znaczenia
Zaopatrywać, udzielać, obdarzać; ministrare, praebere, subiicere, subministrare, submittere, sufficere, suggerere, suppeditare Cn (2):
dostarczać czego komu (1): [Bóg] żywił Yakobá weſpołek z inſſemi ſyny á bráty ſwemi/ y doſtarcżał wſſytkiem żywnosći przez wſſytek cżás. GliczKsiąż C6.
W przen (1):
dostarczać co (1): [nauka] wyelką pomoc/ podporę/ ná ſwyecye przez wſſytek cżás żywotá doſtárcża. GliczKsiąż Kv.
Formacje pochodne cf STARCZYĆ.
Cf DOSTATCZAĆ
TK