[zaloguj się]
[pdf]

DOSTAWANIE (11) sb n

o oraz drugie a jasne; pierwsze a pochylone (w tym 1 r. błędne znakowanie); teksty nie oznaczaią é.

Fleksja
sg
N doståwanie
G doståwaniå
D doståwaniu
A doståwanie
L doståwaniu

sg N doståwanie (1). ◊ G doståwaniå (1). ◊ D doståwaniu (1). ◊ A doståwanie (3). ◊ L doståwaniu (5).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów) s.v. dostać.

1. Wchodzenie w posiadanie, uzyskiwanie [czego] (8): O doſtawániu pieniędzy ná woynę potrzebnych [De pecunia congerenda in bellum necessaria]. ModrzBaz 119; SarnStat 441; SkarKazSej 658a; Ale iż ſą cżtery naprzednieyſze ſztuki tego doſtawánia dobr/ ktore y práwo cżęſto wſpomina KlonWor **2, **3.
Wyrażenia: »dostawanie języka« (1): Wiele ſie też tego przygadza/ iż nieprzyiaćiel poſle na doſtáwánie ięzyká kilko ludźi mężnych BielSpr 27v.

»dostawanie swego« (1): Niebyło ieſzcże na ten cżás żadnych ſpraw/ áni o doſtawániu ſwego [de rebus repetendis]/ áni o mſzcżeniu krzywd ModrzBaz 102.

W przen [czego] (1): dáleko więtſzą ma [człowiek] ſłábość ná duchownych potrzeb wiecznego mienia doſtawánie. SkarKaz 633a.
2. Osiąganie jakiegoś stanu lub cechy [czego] (3):
a. Stawanie się jakim (2): Zadną ſię rzecżą w doſtawániu doſtoieńſtw [petendis honoribus) podpieráć niechćiał/ iedno tylko ſámą cnotą ábo męſtwem. ModrzBaz 43; Lecz y wſzytkim piękna zabáwá doſtáwánie mądrośći/ y pámiętánie roſtropnych mow y przypowieśći y wykłádu ich. SkarKaz 80a.
b. Stawanie się kim (1): wiele ich też ieſt/ ktorzi zbytnią á łákomą chęćią zápaláią ſię ku doſtawániu wielkich y zacnych vrzędow [ad honores petendos impelluntur] ModrzBaz 5v.

Cf 1. DOSTAWAĆ

TK