[zaloguj się]

DOTRZEPAĆ (1) vb pf

Fleksja

impers con praet by dotrz(e)påno.

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Nabić, natłuc [komu czym]: A ſłuſznaby nań káptur iák ná błazná wzdzyano/ A iżby mu cepámi temi dotrzepano. HistLan D4v.

Formacje pochodne cf TRZEPAĆ.

BC