![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: (DOWAŻNY) | Następne hasło: DOWCIP » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOWAŻYĆ (2) vb pf
o jasne, a pochylone.
Fleksja
| inf | dowåżyć |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 2 | m | -ś dowåżył |
inf dowåżyć (1). ◊ praet 2 sg m -ś dowåżył (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
Dokładnie odmierzyć (2): Ale ieſli [waga] niżey álbo wyżéy vkázuie/ tedy Bláſzká źle odcérklowána/ [...] álboś téż ſam co ná ſkłádániu przebaczył/ álboś nie doważył. Strum C2.
W przen (1):
W przeciwstawieniu: »nie doważyć ... przeważyć« [w czym] (1): Cnotá ma ſwoię miárę y wagę: zle w niey nie doważyć/ źle też y przeważyć. SkarKazSej 691b.
Formacje pochodne cf WAŻYĆ.
JZ