[zaloguj się]
[pdf]

DOWCIPNIK (1) sb m

Fleksja

G pl dowcipnik(o)w.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

peior. Człowiek przemądrzały: Abowiem zginie mądrość od nich y od ich mędrkow/ á roſtropność od tych dowćipnikow ich [peribit enim sαpientia a sapientibus eius, et intellectus prudentium eius abscondetur Vulg Is 29/14]. RejPos 214.

Synonim: mędrek.

JZ