Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: DOWIEDZIONY

Następne hasło: 2. DOWIERAĆ »

1. DOWIERAĆ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne; teksty nie oznaczają é (Cn e jasne).

Fleksja

indicativus
praes
	sg
3	dowierå

imperativus
	sg
3	niechåj dowierå

praes 3 sg dowierå (1). ◊ imp 3 sg niechåj dowierå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia

Dogotowywać się (2)

Dogotowywać się; percoqui Cn (2): A czekayćie mię zobiádem [...] A niechay richley dowiera RejRozpr B2; piecżenia ſie wieprzowa dopieka/ cietrzeẃ w roſołku/ á kápłun tłuſty s kloſkámi dowiera RejZwierc 111v.

Formacje pochodne cf WRZEĆ.