[zaloguj się]
[pdf]

DOWIEŚĆ SIĘ (10) vb pf

się (5), sie (5).

o jasne, e pochylone; w formie fut e jasne, w formach praet teksty nie oznaczają ó, é.

Fleksja
inf dowiéść się
praet
sg pl
1 m m pers dowiedliśmy się
3 f dowiodła się m an

inf dowiéść się (7); -é- (1), -(e)- (6). ◊ fut 3 sg dowiedzie się (1). ◊ praet 3 sg f dowiodła się (1). ◊ 1 pl m pers dowiedliśmy się (1) BiałKaz.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Zostać udowodnionym, uzasadnionym, stwierdzonym, wykazanym, poświadczonym (9): ma dáć bydło ná rękoiemſtwo/ gdy to ſie piérwéy dowiedźie [cum deducetur prius JanStat 1106]/ iż niechćiał go dáć ná rękoiemſtwo. SarnStat 513.

dowieść się z czego (5): KuczbKat 160; możeli ſie to z ſtąd dowieść iż Iezus nic innego nie był iedno ſyn lozeffow? CzechRozm 159v; Widziſzże iż y zpiſma świę: bytność Piotrá S. w Rzymie dowieść ſię mo/ że [!]. SkarJedn 87; WujNT 171; SkarKaz 155b.

dowieść się czym (3): A iże ty Podſtáty zowiemy Perſonámi/ y toć nie tylko Tertulianem/ [...] ále theż y piſmem ſwięthym dowieść ſie może. SarnUzn B6v; BiałKaz G; ITem, Proſtą Minntą nic ſie dowiéźć nie może [probari potest JanSta 508]: Ale iedno liſtámi álbo minutą pod pieczęćią SarnStat 325.

2. Zostać powiadomionym, poinformowanym; dowiedzieć się [z czego] (1):

Ze zdaniem dopełnieniowym [że] (1): Dowiedłiśmy śię ſpiſmá że ieſt ſtworzyćiel że ieſt zátrzymáwácż/ y záchowyćiel [!] wſzyſtkich rzecży. BiałKaz E4v.

Formacje pochodne cf WIEŚĆ SIĘ.

BZ