« Poprzednie hasło: DOWIEZIONY | Następne hasło: DOWIJAĆ » |
DOWIEŹĆ (7) vb pf
o jasne; w fut 1 pl -e- (1), w pozostałych formach -(e)-(3).
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
1 | m | -m dowi(o)zł | m pers | |
3 | m | dowi(o)zł | m pers | dowieźli |
imperativus | |
---|---|
pl | |
2 | dowieźcie |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | by dowi(o)zł |
fut 3 sg dowiezie (1). ◊ 1 pl dowieziemy (1). ◊ praet 1 sg m -m dowi(o)zł (1). ◊ 3 sg m dowi(o)zł (1). ◊ 3 pl m pers dowieźli (1). ◊ imp 2 pl dowieźcie (1). ◊ con 3 sg m by dowi(o)zł (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
dowieźć kogo, co [w tym: komu (1), czym (1), do czego (4), do czego na co (1)] (7): HistJóz C2v; ZapWar 1537 nr 2494; trzi konye zwoza na kthorym zitho wyoſl y thenze woſz wzyeli, kthore Mlynkowſkiemv za Goſtynyem dowyezli. LibMal 1545/105v; A kto co iednym koniem dowiezye śiáná/ to zá nie groſz. UstPraw D2v; Nocował v mnie ieden pielgrzym imieniem Grzegorz/ ktoregom ia ná morze dowioſl do iedney ſkáły HistRzym 38, 38v; OBiecuiemy: iż doſtátek ſoli dowieźiemy [promittimus copiam salis nos esse devecturos JanStat 58] do wſzyſtkich onych źiem SarnStat 386.
Formacje pochodne cf WIEŹĆ.
Cf DOWIEZIONY
BZ