[zaloguj się]

DOWIEŹĆ (7) vb pf

o jasne; w fut 1 pl -e- (1), w pozostałych formach -(e)-(3).

Fleksja
praet
sg pl
1 m -m dowi(o)zł m pers
3 m dowi(o)zł m pers dowieźli
imperativus
pl
2 dowieźcie
conditionalis
sg
3 m by dowi(o)zł

fut 3 sg dowiezie (1).1 pl dowieziemy (1).praet 1 sg m -m dowi(o)zł (1).3 sg m dowi(o)zł (1).3 pl m pers dowieźli (1).imp 2 pl dowieźcie (1).con 3 sg m by dowi(o)zł (1).

stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Przewieźć, przywieźć, wioząc dostarczyć kogoś lub coś do jakiegoś miejsca (7):

dowieźć kogo, co [w tym: komu (1), czym (1), do czego (4), do czego na co (1)] (7): HistJóz C2v; ZapWar 1537 nr 2494; trzi konye zwoza na kthorym zitho wyoſl y thenze woſz wzyeli, kthore Mlynkowſkiemv za Goſtynyem dowyezli. LibMal 1545/105v; A kto co iednym koniem dowiezye śiáná/ to zá nie groſz. UstPraw D2v; Nocował v mnie ieden pielgrzym imieniem Grzegorz/ ktoregom ia ná morze dowioſl do iedney ſkáły HistRzym 38, 38v; OBiecuiemy: iż doſtátek ſoli dowieźiemy [promittimus copiam salis nos esse devecturos JanStat 58] do wſzyſtkich onych źiem SarnStat 386.

Formacje pochodne cf WIEŹĆ.

Cf DOWIEZIONY

BZ