[zaloguj się]

DOWIJAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 sg praes dowijå.

stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII(XVIII) w. s.v. dowić.

Kończyć wicie, splatanie:
Zwrot: »dowijać wianka«: á piękna pánienká/ Chodzi kwiatki zbieráiąc á dowija wianká. RejWiz 126v.

Formacje pochodne cf WIĆ.

BZ