[zaloguj się]

DOWRZEĆ (1) vb pf

Fleksja

3 sg fut dowre.

stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII w.

Ugotować się zupełnie; dogotować się: żeć tám ſmácżnieyſza będzie wędzonká á káſzá niżli gdybyś leżał zá piecem ná ſciánę nogi wznioſł/ á w kobzę gráiąc cżekáiąc rychłoli obiad dowre RejZwierc 26.

Formacje pochodne cf WRZEĆ.

Cf DOWRZAŁY

BZ