![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DOZWALAJĄCY | Następne hasło: DOZWOLENIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOZWALANIE (1) sb n
Fleksja
I sg dozwålani(e)m.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Udzielanie pozwolenia, pozwalanie, dopuszczanie [komu czego]:
Wyrażenie: »dozwalanie swej wolej« (1): iż rodziczy tháki owoc s ſynow ſwoich zbieráć muſzą/ iákiego ſwym zbytniem dozwalániem im ſwey woley náſádzili RejPosWstaw [414].
Cf DOZWALAĆ
KN