[zaloguj się]
[pdf]

DOZWOŁA (11) sb m

Tekst nie oznacza ó; a pochylone.

Fleksja
sg
N Dozwołå
G Dozwoły
D Dozwol(e)
I Dozwołą
V Dozwoła

N sg Dozwołå (1). ◊ G Dozwoły (5). ◊ D Dozwol(e) (3). ◊ I Dozwołą (1). ◊ V Dozwoła (1) ForCnR Bv.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Personifikacja; ten, który dozwala na wesołe, swobodne życie (11): Młodźienietz łátwie Ządoſći vwierzył/ a dáł ſie zwieſćz. A tak od Práwdi z Burgmiſtrzem Dozwołą a z Ządzą do Swewolé ſie przenioſł. ForCnR B2v; Owá rychło zeydą s zamku Ządoſćz s Przechyrą: bo ſpołem radźi towarziſzą: a wſzedſzi do burgmiſtrza Dozwoły/ lepak z onym młodźieńcem pocżną krotochwilićz ForCnR B3; A tak iedno ſama dwa [Młodzieniec i Żądza] do miaſta prziſzli/ a v pana burgmiſtrza Dozwoły ſiedzącz ięli byćz weſeli. ForCnR C4v, A2v, Bv [3 r.], B2, B2v, E, E2v.

KN