![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DOZYS | Następne hasło: DOZYWAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOZYSKAĆ (3) vb pf
o oraz a prawdopodobnie jasne.
Fleksja
| inf | dozyskać |
|---|
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 2 | dożyszczy |
inf dozyskać (1). ◊ fut 3 sg dożyszcze (1). ◊ imp 2 sg dożyszczy (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu (poza tym cytat z RejWiz błędnie s.v. dożyczyć).
Uzyskać, zdobyć, osiągnąć, otrzymać coś; pomyślnie załatwić (3):
dozyskać czego (2): Bo choć ledwe przed ſmiercią kto ſwego dożyſzcże/ Przedſię ſie go v Grodu pan dyabeł nápiſzcże. RejZwierc 244. Cf Zwrot.
dozyskać komu (1): A nędznicżek vbogi ſtoiąc przed nim [prokuratorem] piſzcży/ Pytáiąc co dáć to dáć/ iedno mi dożyſzcży. RejWiz 139v.
Zwrot: praw. »dozyskać [na kim] sprawiedliwości«= otrzymać zadośćuczynienie (1): yſch bi tha rzecz nyoſla nam zelziwoſcz gdi bi pan Voyewoda them obiczayem [przez zaaresztowanie posła królewskiego] doziſkacz na naſch ſprawyedlywoſczy myal kthorą radzi zdobram volyam vczinymi LibLeg 11/161.
Formacje pochodne cf ZYSKAĆ.
BZ