[zaloguj się]

[DOŻYCZNY ai

Fleksja

I sg n dożyczn(e)m.

stp, Cn, Linde brak.

Dany, udzielony; oczywisty, wyraźny:
Wyrażenie: »świadectwo dożyczne« = dowód: człowiek każdy/ iak Thomaſz Apoſtoł święty świadectwem nam dożycznem ieſt/ mdłey wiary ieſt UstKościel 55.]

WG