![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: DRAPANY | Następne hasło: [DRAPIĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DRAPIĄCY (3) part praes act
drå- RejZwierc (2), dra- ReszPrz.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | I | dråpiącym |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | dråpiąc(e) |
| inne formy | ||
| sg N - dråpiąc(e) | ||
sg m I dråpiącym (1). ◊ n N dråpiąc(e) (1). ◊ pl A subst dråpiąc(e) (1).
Sł stp s.v. drapać, Cn brak, Linde XVI w. s.v. drapać.
Raniący, szarpiący pazurami lub kolcami, kolący (3):
Wyrażenia: »drapiący głog« (1): Azaſz nie lepiey być pięknym drzewkiem nadobnie vſzcżepionym przed oblicżnoſcią Páná ſwego [...] á niżli onym drapiącym głogiem ktory nicżegoy inego nie cżeka/ [...] iedno iżby był precż wycięth RejZwierc 131.
»drapiące kotki« (1): ich [zwolenników nauki Lutra] ieſzcże popędliwe duchy zowie/ grube pnie/ prożne kloce/ hárde Olbrzymy/ drápiące kotki/ butle y ceklarze/ bez rozumne bydlętá ReszPrz 66.
Przen: Nieokrzesany, szorstki (1):
Szereg: »sękowaty a drapiący« (1): y káżdy cżego w ſobie rozumem nie vmiárkuie/ thedy będzie iáko on głog przy drodze czo ſam drapie/ á iágodá ſie nicżemu dobremu nie godzi. Ale y głog gdi gi nadobnemi gáłąſkámi vſzcżepi/ tedy z niego ſnádnie może być pożythecżne drzewo. Tákże ſękowáte á drapiące przyrodzenie cżłowiecże/ bo y kowalowi łácno o młot/ [...] gdy iuż ſobie wárſtát zgotuie. RejZwierc 74v.
KN