[zaloguj się]
[pdf]

DRAŹNIENIE (5) sb n

a pochylone; -é- : -e- SarnStat (1 : 2), też Calep (1); końcowe e z tekstu nie oznaczającego e.

Fleksja
sg
N dråźniénie
G dråźniéniå

sg N dråźniénie (2). ◊ G dråźniéniå (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów) s.v. draźnić.

Pobudzanie do gniewu, niepokojenie, prowokowanie, podjudzanie; dręczenie, ucisk; irritatio BartBydg, Cn; provocatio BartBydg; irritamentum Calep; exacerbatio Cn (5): BartBydg 77; Irritamentum ‒ Pobutka, drąznięnie. Calep 564a.

W połączeniach szeregowych (3): (marg) z Przywileiu Ludwikowego w Koſzycách 1347 (‒) y zgołá tego chcemy/ áby [miasto, zamki, dzierżawy, miasteczka i wsi i obywatele wsi po wszystkim królestwie mieszkające] od wſzyſtkich ſłużb/ robót/ draźnienia [vexationibus JanStat 320]/ vtrapienia y nędzenia/ [...] byli wolni SarnStat 349, 63, 883.

Cf DRAŹNIĆ

KN